Op bezoek bij Robin en haar varkens

Op een herfstige dinsdag eind oktober was het eindelijk zover en mochten we kennis maken met de bekendste varkens van Gaanderen: Mojo en Kenny! Samen met een grote zak 1030 alfamix swien reden we naar dit mooie stukje Achterhoek. Nadat ik de bus geparkeerd had, maakte ik kennis met baasje Robin Russchen. Zij stond al bij de poortdeur te trappelen om me haar varkentjes te laten zien, en toen ik de poort doorging werd ik al luidkeels onthaald door deze twee heerlijke huisdieren.

Varkensstreken

Nog voordat we überhaupt konden beginnen met filmen werden alle trucjes uit de kast gehaald en ik wist niet wat ik zag. Volledig gefocust op hun baasje – of was het toch het lekkers- deden deze hangbuikzwijntjes allerlei trucjes. Zitten, pootje geven, linksom en rechtsom lopen, kusjes blazen en het meest bijzondere: een potje basketballen.

En toen kwam de grote vraag: “Wil je een rondje met ze lopen?” Nou daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen. Voordat ik het wist liep ik met een hangbuikzwijn aan de riem het dorp door… en dat op een doodnormale dinsdag! De meeste mensen in het dorp zijn er al aan gewend, maar er was een jongen die bijna van zijn fiets viel toen hij zag welk dier er nou aan de lijn zat.

“Uit het verhaal van Herman Garretsen dat in het grote kleine varkenshandboek staat, blijkt wel dat het voer is dat echt met passie gemaakt wordt”

Hobbyvarkens(vereniging)

Wat mij erg opviel, was dat het er allemaal goed verzorgd uitzag en het twee gezonde varkens waren. Er zijn genoeg slaapplekken en zelfs twee toiletten voor de zwijntjes. “Ik heb altijd al varkens willen hebben” vertelt Robin. Bij het hebben alleen stopt het niet, want Robin werkt zelf ook bij de Hobbyvarkensvereniging waarvoor ze andere varkens verzorgt. “Ik ben de hele dag bezig met het opruimen van de troep die ze maken. Al het stro wat door de hele tuin wordt verspreid”.

Naast het opruimen, laat ze de varkens ook minimaal een keer per dag uit. ’s Zomers wat vaker, maar nu er eikeltjes op de grond liggen zijn de varkens wat lastiger terug naar huis te brengen. Iets wat ik met eigen ogen heb gezien, want zodra de riem los ging rende Kenny als een gek naar de eikeltjesboom achter het verzorgingstehuis in de buurt.

Gezonde varkens

Als ik vraag hoe je kan zien of een varken gezond is zegt Robin: “Ze moeten niet te dik zijn, niet te dun, mooi recht op de poten staan, schone oortjes en een mooie vacht hebben.” Varkens blijven altijd eten als je ze voer geeft, maar Mojo en Kenny krijgen 1 tot 1,5% van hun lichaamsgewicht aan voer.

Terwijl Mojo en Kenny lekker aan het smikkelen zijn van hun handje Garvovoer, stel ik de vraag aan Robin of ze Garvo ook aanbeveelt aan anderen. Haar antwoord is “Ja! Moet je kijken hoe mooi ze eruitzien!” En dan komt de mooiste afsluiting die ik aan dit verhaal en deze bijzondere dag kan geven:

“Ze zijn gewoon vrolijk en dat is belangrijk, dat het beestje lekker in z’n vel zit. Dat is het mooiste wat er is toch?! ”

Tot het volgende voerverhaal!